Verwaaid op Hiddensee (15 juli – door Ruud)

De komende dagen zeilen we niet: de voorspellingen zijn windkracht 5-6 Beaufort. Gelukkig zijn er slechtere plekken om verwaaid te raken want we hebben een prima plek op de kopse kant van een kade. Met de aanlegplaats voor het vrachtveer aan de ene kant en voor een passagiersveerboot aan de andere. Vrij uitzicht over het water aan bakboord en een mooie manier om het varend erfgoed te laten zien aan stuurboord voor de nieuwsgierige passanten.
Wij kunnen even bijkomen van drie best intensieve dagen zeilen waarin ik als onervaren opstapper weer het nodige heb bijgeleerd. De stap van mijn eigen kleine zeiljachtje naar dit grote schip is letterlijk en figuurlijk groot. De Goede Verwachting voelt inmiddels als een tweede thuis. Heerlijk! 
We beginnen de volgende dag met een zwemmetje in de ruige maar niet al te koude zee. We vinden dat we daarmee een ontbijt verdienen met lekkere croissants en verse bruine bolletjes. Dan het wereldnieuws bij heerlijke cappuccino’s en ‘Stachelbeertorte’. Eh, wat was dat ook weer? O ja, kruisbessen. Goeie start van een rondje rechtsom over het eiland, op de fiets.

Hiddensee is een prachtig, autoloos eiland met een prettige, rustige atmosfeer. Doet wat aan Schier denken maar dan met meer afwisseling. Bezoekers worden met paard en wagen naar hun vakantieverblijf gebracht of huren een fiets met karretje. 
We fietsen de beboste heuvels op (73 meter!) waar de mooie oude vuurtoren Dornbusch op staat.

De vuurtoren van Dornbusch. En wij

Normaal kan je de toren ook op maar hij is vanwege de harde wind gesloten. Maar ook er naast heb je een prachtig uitzicht over Hiddensee en de Bodden. Op de ruige zee zien we in de verte een paar jachten die het lastig hebben met deze wind en golfslag. We zijn niet jaloers.

Terug fietsen we weer langs het mooie kunstenaarsdorp Kloster, het Bergen van Hiddensee zou je kunnen zeggen. Met huizen van beroemde plaatselijke kunstenaars. En met een heus Literatuurpaviljoen, annex Betere Boekhandel. En met, niet te vergeten, de fantastische Matjesbrötchen van Bistro am Klostergarten. 
Zo is verwaaid wel uit te houden. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *