23 juni 2022
Of het zeehondje haar moeder weer vond zullen we nooit weten. Ook het raadsel van de stokkende accu is niet opgelost. Voor mij is evenwel het grootste mysterie wat er op het Wad onder en boven water plaats vindt. Na een minuut of tien verdwijnt het zeehondje onder het oppervlak en zien we haar niet terug. Dit is mijn eerste reis als opstapper op het schip van Frits. Ik vaar met de veerboten al levenslang meermalen per jaar naar Terschelling, maar De Goede Verwachting is een totaal andere ervaring.
Ver voor ons aan de wal: Zwarte Haan. Oostenwind tegen, op de motor. Rond 20.00 uur gaan we voor anker bij Zuiderspruit voorbij de route van de veerdienst Holwerd- Ameland. Aan de horizon de spits van de kerk van Ternaard. De wind is gaan liggen en water en lucht kleuren als in een aquarel. Een rode wolk. Een oranjegloed waar de zon ondergaat boven Ameland spiegelt met lavendel kleuren in het water. Ik dacht altijd dat Mondriaan zijn uitgesproken kleuren verzon toen hij in Zeeland schilderde in de jaren 1908-09, maar dat is niet zo. Hij zag het, wij zien het nu. De lucht kleurt en spiegelt op het oppervlak van het water. Bij het palaver besluiten we vroeg op te staan om het Pinkenwad – het volgende wantij – te passeren. Om 05.00 uur woensdagmorgen 22 juni lichten we het anker en meanderen naar Lauwersoog om een visje te eten. Heiïg, wind noord 1. Geweldig om in de morgen de rode en groene boeien te volgen die in volstrekt willekeur in het water lijken geplaatst. We proberen heel even te zeilen, maar met het zuchtje wind en tegenstroom varen we 0,2 knopen. We zien garnalenvissers met grote zijnetten als vlinders over het water scheren met een sliert meeuwen boven het zog. De vis in Lauwersoog smaakt goed. Frits koopt een lijn op goede dikte voor zijn tweede rif. Zwaaiend naar de vrouw op de klipper Willem Jacob varen we om 14.00 uur de haven uit. Wind NO 3-4. Een uur later zitten we vast als we aarzelen tussen twee volgende boeien: welke is de juiste? De slaggaard leert ons dat er naast de boot nog 85 cm water staat en dat is zeker 5 cm te weinig. Gelukkig is het opkomend water en zijn we na een half uur bevrijd. Noordpolderzijl laten we aan stuurboord liggen en om 18.45 uur gaan we voor anker. Aan de horizon in het zuiden de Eemshaven, in het noord-westen Rottumeroog en noordoost ons doel voor de volgende dag: Borkum. Rondom alleen kabbelend water in een licht grijs mysterieus landschap.
Dirk aan boord van De Goede Verwachting, donderdag 23 juni